Week tegen kinder­mishandeling en Orange the world

Deze editie van de themaweken vertelden we het verhaal van Eef, Evie en Eefje op diverse congressen van Leeuwarden tot Nijmegen, voor verschillende zorgmedewerkers en casemanagers van o.a. Veilig Thuis, Centrum Seksueel Geweld en de GGD. Na de voorstelling zijn de spelers gewend geen daverend applaus te krijgen, er valt dikwijls een stilte. In het nagesprek komen we erachter dat dit niks te maken heeft met de waardering die het publiek heeft voor de voorstelling of het spel, maar met de emoties die de voorstelling oproept. Tijdens het LVAK congres proberen de professionals woorden te geven, maar lukt dit nog niet. Er moet en mag eerst gehuild worden. Vanuit deze emotie zien we dat er bereidheid komt om echt te kijken naar de pijnlijke materie. Wegkijken is geen optie. Van Ted Kloosterboer van Stichting Praat leren we dat helpen niet altijd hetzelfde is als oplossen.

Een week later vult onze mailbox zich met diverse evaluaties van bijeenkomsten. We zijn overweldigd door zoveel positieve reacties maar vooral dat de voorstelling nog na-echoot en aanzet tot handelen. Daar doen we het voor!‘Een heel indrukwekkende voorstelling, waarbij ik na de training ook niet onmiddellijk woorden voor had. Het heeft mijn ogen geopend om met een aantal zaken te zien hoe ik wel of juist niet moet reageren. Het heeft de volgende dagen ook nog verschillende gesprekken opgeleverd met mensen die al dan niet de voorstelling hebben gevolgd’
‍
^{Reactie na de speelbeurt op het congres georganiseerd door de gemeente Barneveld}